Eerste ervaringen in het ziekenhuis

Zoo de eerste twee werkdagen zitten erop. Noujaa,, werkdagen kan ik het niet echt noemen.. Maandag begon ik om acht uur in het ziekenhuis, we werden opgehaald door iemand en naar de afdeling gebracht. Ik loop stage op de 2e vrouwen, dat is heelkunde en urologie. Ik had eerst een gesprek met het sub-hoofd, zij vertelde mij de regels en hoe de afdeling er een beetje uitzien.. De afdeling is eigenlijk opgedeeld in drie stukken. Het voorste deel is urologie, hier komen patiënten met nierstenen of andere problemen met de nieren of de blaas. Het middelste is chirurgie voor, hier liggen patiënten die geopereerd worden, dat kan van alles zijn. Dan heb je ook nog chirurgie achter, hier liggen patiënten die ook geopereerd worden, maar die hebben meer zorg nodig. Deze mensen hebben vieze wonden of zwaardere operaties. Ik zal over alle delen rouleren zodat ik alles te zien krijg. Daarnaast mag ik ook nog twee weken meekijken op de OK, dat vind ik wel leuk ! Ik heb de eerste twee werkdagen op de urologie gestaan. Dat is best wel saai, want er gebeurt eigenlijk niet zoveel. Vaak moet ik patiënten naar de holding brengen of ophalen uit de verkoeverkamer. Omdat ik vierdejaars ben mag ik dat zelf doen, en moet ik de anderen begeleiden. Dat was best wel apart omdat ik er net was, dus ik had nog geen idee wat ze daarbij van mij verwachtten. Op de afdeling is er één hoofdzuster, sub-hoofdzuster, teamleiders, gediplomeerde verpleegkundigen, ziekenverzorgenden en leerlingen. Ik denk dat er elke dag zo'n dertig verpleegkundigen/leerlingen staan. Soms sta je weleens met een stuk of tien verpleegkundigen op vijf patiënten ofzo. Dus je kan je wel voorstellen dat er niet veel te doen is. Iedereen zit of hangt, sommige slapen zo nu en dan, maar sommige zijn ook wel aan het werk hoor. Als ze niks doen zitten ze op een stoel en spelen ze Candy Crush... Alle verpleegkundigen spreken elkaar aan met 'zuster', daar moet ik nog wel even aan wennen. Iedereen heeft een jurk aan met een schort eroverheen, kousen en de leerlingen hebben zo'n ouderwets kapje op. Ik loop zelf gewoon in mijn broekpak, en ik moet daaroverheen ook een schort aan eigenlijk, maar die heb ik nog niet gekregen.. Een kapje hoeft voor mij niet. 's Ochtends worden de mensen al om vijf uur gewassen, dus dat hoef ik lekker niet te doen. Daarna doe je een beetje wat de teamleider zegt of wat je zelf goed lijkt. Dus katheter zakken legen, mensen opnemen of ontslaan, wegbrengen naar OK, medicatie klaarmaken of mee naar de poli nemen. Ik hoorde dat patiënten die op chirurgie liggen soms naar de poli gaan voor een amputatie van de teen of van meerdere tenen. Dus geen operatiekamer en alles, maar gewoon op de poli en dan met plaatselijke verdoving,, heerlijk... De zuster houdt de patiënt dan in bedwang en dan wordt de ingreep gedaan. Ik liep mee met een Nederlandse stagiaire uit Leiden, zij kon mij gelukkig veel vertellen, dat was wel prettig. Ze vertelde ook dat er een internist was die bezig was met zijn poli, maar om één uur had ie geen zin meer, dus zei hij tegen de secretaresse van 'stuur iedereen maar naar huis', toen is ie uit zijn raam geklommen en naar huis gegaan, hahaha .. Vrouwen en mannen liggen gescheiden op een andere afdeling, in verband met privacy, en omdat vrouwen anders 's nachts worden verkracht. De verpleegkundigen hier vouwen zelf gaasjes. Dus dan hebben ze een lange lap stof, en die vouwen ze dan tot gaasjes. Als je verveelt is dat een goede tijdsbesteding. Vooral maandag heb ik zoveel gezeten, ik werd er zelf gewoon moe van, van het niks doen. Dinsdag ben ik om 6.45 begonnen, dan is de overdracht. Dit doet de verpleegkundige mondeling, en daarna loopt ze alle kamers in om het nog een keertje na te lopen. De arts loopt zijn rondes samen met de teamleider. Ik mag over een tijdje ook teamleider zijn, dan moet ik alle leerlingen aansturen en overzicht houden over de kamers. Ik hoop de volgende dagen op chirurgie te staan, omdat je daar meer wondjes hebt, dat vind ik leuker om te verzorgen. Ook zijn er veel auto-ongelukken hier, dus regelmatig liggen er patiënten die grote wonden hebben. In het weekend zijn schot- en steekwonden geen bijzonderheden, op de SEH. Meestal wordt de kogel dan verwijderd, wordt de patiënt weer gehecht, en gaat ie dezelfde dag weer naar huis. Als iemand geprikt moet worden om het bloed te laten onderzoeken, wordt dit vaak gedaan wanneer iemand een infuusnaaldje krijgt, dan laten ze het een soort aftappen en vullen zo de buisjes (soort open systeem). Als iemand al een venflon heeft, dan doen ze het anders. De zuster prikt de patiënt dan gewoon in de ader, koppelt een spuit aan en trekt het bloed op in de spuit, daarna spuiten ze het bloed in het buisje. Laboranten prikken wel gewoon met een vacutainer systeem. Zusters zijn hier best wel hard tegen de patiënten en tonen niet echt empathie. Zusters krijgen hier 10 SRD per uur, dit komt neer op zo'n 2,50 euro. Omdat er vroeger een tekort aan zusters was, zijn er een aantal zusters van de Filipijnen ingevlogen, die blijven hier twee jaar en gaan dan weer terug. Deze zusters zijn eigenlijk veel beter, kunnen beter prikken enzo, maar omdat de Surinamers daar te trots voor zijn om dit toe te geven, krijgen zij 5 SRD per uur. Op de urologie worden patiënten continu blaas gespoeld met zakken van drie liter. Elke patiënt, maakt niet uit welke operatie ze moeten ondergaan, krijgt een infuusnaald en er wordt gelijk Nacl aangehangen. Iedereen krijgt dus vocht voor de operatie al en daarna, en bijna iedereen heeft een katheter (op urologie dan). Om 9.00 uur 's ochtends gaan ze al rapporteren, wat raar is, omdat je nog de hele dag te gaan hebt. Bloeddruk wordt nog gewoon met de hand gedaan, en temperatuur wordt gemeten door de thermometer onder de oksel te doen en klaar. Pauze mag je zelf indelen, als ze je nodig hebben merk je het vanzelf wel, dan roepen ze je. Dagen lijken zo wel lang te duren. Op chirurgie is het waarschijnlijk wel drukker, dus ik hoop dat ik daar vaker kom te staan. Het ziekenhuis is verdeeld in klasses. De eerste klasse is voor rijkere, invloedrijke mensen die meer geld betalen. Dit zijn allemaal éénpersoonskamers met een airco en tv. Dan heb je de tweede klasse, hierbij zijn ook de wat rijkere mensen, die betalen ook iets meer en hebben tweepersoonskamers en een tv. De derde klasse is voor de overige patiënten, daar heb je zes, vier of tweepersoonskamer, maar geen airco of tv. Zo, dit waren een aantal ervaringen die ik met jullie wilde delen, ik zal vast wel dingen vergeten zijn, maar die komen later dan wel :) !! Warm is het nog steeds trouwens, voor als jullie je zorgen maakte,, zo'n 30-35 graden.. Airco is geen overbodige luxe.. Nu ff lekker een dutje nemen in m'n hangmat, bijkomen van mijn zware werkdag :P ..